Het praktische vermogen om de geest om te bouwen, ons gebrek aan kennis van het psychische spectrum en de beperkte behoeften van overheden, legers en bedrijven, leveren samen een problematisch recept op. Voor je het weet upgraden we met veel succes ons lichaam en onze hersenen, maar raken we onderweg onze geest kwijt. Het technohumanisme zou er zelfs wel eens toe kunnen leiden zakelijke energie vergelijken dat mensen gedowngraded worden. En het systeem zou wel eens een voorkeur kunnen hebben voor gedowngradede mensen, niet vanwege hun supermenselijke talenten, maar omdat het ze ontbreekt aan een paar storende menselijke eigenschappen die het systeem hinderen en vertragen. Zoals elke boer je kan vertellen is het meestal de slimste geit in de kudde die de meeste last veroorzaakt en daarom zijn de geestelijke vermogens van dieren in de loop van de agrarische revolutie ook gedowngraded. De tweede cognitieve revolutie die de technohumanisten voor zich zien, zou met ons wel eens hetzelfde kunnen doen en menselijke radertjes kunnen opleveren die effectiever dan ooit communiceren en gegevens verwerken, maar die nauwelijks nog ergens aandacht voor kunnen opbrengen en nauwelijks nog kunnen dromen en twijfelen. Miljoenen jaren lang zijn we verbeterde chimpansees geweest. In de toekomst worden we misschien wel bovenmaatse mieren. Er is nog een andere grote bedreiging voor het technohumanisme. Net als alle humanistische sektes verheerlijkt het technohumanisme de menselijke wil, die het beschouwt als de spijker waaraan het hele universum is opgehangen. Technohumanisten verwachten dat onze eigen wensen zullen bepalen welke geestelijke vermogens er ontwikkeld worden en hoe zakelijke energie de menselijke geest er in de toekomst dus zal uitzien. Maar wat gebeurt er als de technologische vooruitgang het mogelijk maakt om ook die wensen bij te sturen en om te bouwen?