Misschien heb ik wel vier jaar lang lopen klagen over het beleid van het huidige kabinet en heb ik mezelf en iedereen die het maar horen wilde continu verteld dat het ons land naar de barrebiesjes hielp. Alleen heeft de regering een paar maanden voor de verkiezingen de belastingen verlaagd en gaat er ineens geld naar allerlei goede dingen. De leidende partij huurt de beste tekstschrijvers in en voert geniaal campagne, met een uitgebalanceerde mix van bedreigingen en beloften die rechtstreeks aan het angstcentrum in mijn hersenen zijn gericht. Op de ochtend van de verkiezingen word ik wakker met een verkoudheid, die mijn mentale processen hindert en me ertoe aanzet om de veiligheid en stabiliteit belangrijker te vinden dan allerlei andere overwegingen. En voilà! Ik laat het kabinet dat ‘ons land naar de barrebiesjes hielp’ nog eens vier jaar doorregeren. Dat had ik mezelf kunnen zakelijke energie vergelijken besparen als ik Google maar had gemachtigd om voor me te stemmen. Google is immers niet van gisteren. Het zal wel degelijk rekening houden met de recente belastingverlagingen en alle verkiezingsbeloften, maar het zal ook nog weten wat er de afgelopen vier jaar allemaal is gebeurd. Het zal weten hoe mijn bloeddruk was als ik ‘s ochtends de krant las en hoe mijn dopamineniveau kelderde als ik ‘s avonds naar het nieuws keek. Google zal de loze slogans van de spindoctors kunnen doorlichten. Google zal begrijpen dat zieke kiezers doorgaans iets meer naar rechts neigen dan normaal en zal daarvoor compenseren. Google zal dus niet stemmen vanuit mijn huidige toestand en niet vanuit de fantasieën van het verhalende zelf, maar vanuit de ware gevoelens en voorkeuren van de verzameling biochemische algoritmen die bekendstaan als ‘ik’. Uiteraard zal Google er ook wel eens naast zitten. Het gaat hier tenslotte om kansberekeningen. Maar als Google genoeg goede beslissingen
neemt, zullen mensen het steeds meer gezag geven. Mettertijd zullen de databases groeien, de statistieken zullen accurater worden, de algoritmen zullen zich verbeteren en de beslissingen worden steeds juister. Het systeem zal me nooit van haver tot gort kennen en het zal nooit onfeilbaar worden. Maar dat hoeft zakelijke energie ook niet. Het zal afgelopen zijn met het liberalisme op de dag dat het systeem me beter kent dan ik mezelf ken. Wat minder moeilijk is dan het misschien klinkt, aangezien de meeste mensen zichzelf helemaal niet zo goed kennen.