Bij een ander experiment lieten Gazzaniga en zijn team heel kort een afbeelding van een kippenpoot zien aan de linkerhersenhelft – de kant die over de spraak gaat – terwijl ze de rechterhersenhelft tegelijk een plaatje van een besneeuwd landschap lieten zien. Toen ze hem vroegen wat hij zag, antwoordde patiënt PS: ‘Een kippenpoot.’ Daarna liet Gazzaniga PS een reeks plaatjes zien en vroeg hem het plaatje uit te zoeken dat het beste paste bij wat hij had gezien. De winkel huren rotterdam rechterhand van de patient (bestuurd door zijn linkerhersenhelft) wees een plaatje van een kip aan, maar tegelijk schoot zijn linkerhand naar voren om een plaatje van een sneeuwschep aan te wijzen. Gazzaniga stelde vervolgens de logische vraag: ‘Waarom wees u de kip én de schep aan?’ PS antwoordde: ‘O, de kip hoort bij de kippenpoot en je hebt een schep nodig om het kippenhok schoon te maken.’12 Wat was hier gebeurd? De linkerhersenhelft, die over de spraak gaat, had geen informatie over het sneeuwlandschap en wist dus niet waarom de linkerhand de schep aanwees. Daarom verzon hij gewoon iets geloofwaardigs. Na vele herhalingen van dit experiment concludeerde Gazzaniga dat de linkerhersenhelft niet alleen over onze verbale vermogens gaat, maar ook dient als een interne interpretator die continu logica in ons leven aan probeert te brengen en halve aanwijzingen gebruikt om plausibele verhalen mee op te stellen. Bij een ander experiment kreeg de niet-verbale rechterhersenhelft een pornografische afbeelding te zien. De patiënte reageerde daarop met blozen en giechelen. ‘Wat hebt u gezien?’ vroegen de olijke onderzoekers. ‘Niets, alleen een lichtflits,’ zei de linkerhersenhelft, en weer begon de patiënte te giechelen en ze sloeg haar hand voor haar mond. ‘Waarom lacht u dan?’ wilden ze weten. De interpretator in de linkerhersenhelft, die geen idee had, stelde met hangen en wurgen een rationele verklaring op en winkel huren eindhoven antwoordde dat een van de machines in de kamer er zo grappig uitzag. t3 Dit is net zoiets als de CIA die een droneaanval in Pakistan uitvoert buiten medeweten van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Als een journalist medewerkers van BuZa erover uitvraagt, knutselen ze ter plekke een plausibele verklaring in elkaar. In werkelijkheid hebben de spindoctors geen idee waarom die aanval is ondernomen, dus bedenken ze gewoon iets. Alle mensen gebruiken dat soort mechanismen, niet alleen patiënten met gescheiden hersenhelften. Mijn eigen persoonlijke CIA doet continu dingen zonder toestemming of medeweten van mijn ministerie van BuZa en vervolgens knipt en plakt BuZa een verhaaltje in elkaar dat mij zo positief mogelijk voor het voetlicht brengt. En het gebeurt vaak genoeg dat BuZa zelf overtuigd raakt van de pure fantasieën die het fabriceert.