Ik ken Solventie maar al te goed. Het is een bedrijf dat Van der Maaien inschakelt bij beleggers die zich hebben vergaloppeerd en hun aangegane verplichtingen niet kunnen nakomen. Af en toe heb ik ze voor klanten van mij ingeschakeld en zodoende weet ik dat ze snel en keihard opereren om de schade voor Van der Moolen zo beperkt mogelijk te houden. Vanaf nu gaat mijn leven er anders uitzien. Richard staat op en geeft me een hand. “Ik heb je destijds aangenomen Nick, maar ik had nooit gedacht dat je zoveel risico zou nemen. Je gaat een zware tijd tegemoet. Sterkte.” Daarna draait hij zich om en verlaat hoofdschuddend de kamer van Frederick. “Je hebt tien minuten om je persoonlijke spullen te pakken en je toegangspas, tankpas en je telefoon bij mij persoonlijk in te leveren. Je ontslagbrief gaat via onze advocaat.”
Niets geen compassie of iets van een gevoel dat er bij Frederick speelt. Als een robot voert hij zijn taken uit, net als zovelen die zichzelf hebben verloren in hun baan of in hun rol en denken dat ze de functie zijn in plaats van dat ze de functie uitvoeren. Ik doe wat me is opgedragen en neem afscheid van mijn collega’s die in shock zijn. In plaats van de allerbeste wensen voor het nieuwe kantoorruimte schiphol jaar horen ze dat een collega per direct is ontslagen, nog voor de beurs in het nieuwe jaar opengaat. Maar ik maak me geen illusies; binnen een paar uur zijn ze me vergeten en wordt hun aandacht opgeëist door de hectiek van alledag. Ik ben niet meer dan een voorbijganger in hun zakelijke leven, dat is gericht op geld verdienen en bonussen binnenhalen. Ik leg wat boeken, de trofeeën en foto’s in mijn aktetas en loop naar de kamer van Frederick om daar de toegangspassen en telefoon in te leveren. Frederick loopt zwijgzaam met me mee naar de uitgang om zich ervan te vergewissen dat ik het grachtenpand heb verlaten. Een koele, zakelijke hand is het laatste wat ik krijg van het handelshuis Van der Moolen.
91
De sterkte die Richard me toewenste, kan ik goed gebruiken. Ik ben nog niet thuis of het circus begint te draaien. Als ik een boodschap in het dorp ga doen, kan ik niet meer pinnen, omdat Solventie direct alle bankrekeningen met tegoeden heeft geblokkeerd. De postbode verschijnt laat in de middag aan de deur met een aangetekende brief. Het is een aanmaning om binnen vierentwintig uur tien miljoen euro alsnog op een tussenrekening bij Van der Moolen te storten. Als dat niet gebeurt, wordt het persoonlijk faillissement aangevraagd bij de rechtbank. Zo trekt er langzaam een zwarte deken over ons leven heen. De volgende ochtend staat de postcode wederom met een aangetekend schrijven op de stoep. Nu is het mijn ontslagbrief op staande voet, omdat ik me niet aan de Compliance-richtlijnen van Van der Moolen heb gehouden. Ik kan het ontslag aanvechten, maar er is weinig hoop op succes. Voor beurshandelaren gelden strenge procedures met forse straffen als je de regels overtreedt. Ik weet ervan en ik heb ervoor getekend. Het niet melden van een privé-transactie is een doodzonde met ontslag op staande voet als sanctie.