Kennis en kennismanagement (in ‘enge’ zin) Nonaka en Takeuchi (199111994, 1995) onderscheiden in hun werk over de ‘kenniscreërende onderneming’ zowel expliciete als impliciete (of stilzwijgende, vanzelfsprekende) kennis, zogenaamde ‘tacit knowledge’. Deze laatste vorm van kennis is sterk persoonsgebonden en bestaat in hoge mate uit gewoonten, intuïtie en kantoorruimte huren amsterdam allerlei moeilijk traceerbare inzichten. Hun opvatting is dat kenniscreatie ontstaat door expliciete en impliciete kennis aan elkaar te koppelen en uit te wisselen. Kenniscreatie ontstaat niet door ‘slechts’ expliciete kennis in kaart te brengen en uit te wisselen en ook niet door (te volstaan) dit met impliciete kennis te doen. Te vrezen valt dat kennismanagement als hype van de late jaren negentig hierop misloopt en zijn beperkingen heeft, omdat de belemmeringen blijven gelden (zie pagina 259) en de verbeteraspecten onvoldoende echte verbetering ondergaan. Inmiddels is (in de beginjaren van deze eeuw) duidelijk kantoorruimte huren rotterdam geworden dat kennismanagement een lage gebruiksratio heeft en ook laag scoort qua gebruikstevredenheid. Slechts een enkele gebruiker is daarover echt tevreden. Recent (in juli 2002) is het nieuwe label ‘content management’ geïntroduceerd als aanvulling op, respectievelijk ter vervanging van hetgeen onder kennismanagement wordt verstaan. Deze nieuwe term zal de oude problemen rond kennismanagement echter niet zomaar uit zichzelf oplossen …
Kennismanagement als proces Binnen kennismanagement worden doorgaans twee kantoorruimte huren eindhoven hoofdprocessen onderscheiden: het verwerven van nieuwe kennis; het benutten van beschikbare kennis.
In het omvattende proces van kennismanagement worden modelmatig de volgende stappen onderscheiden: het inventariseren van aanwezige kennis; het vaststellen van benodigde kennis; het ontwikkelen, verspreiden en toepassen van die kennis; het afstoten van kennis die haar betekenis voor de organisatie verloren heeft.
Verwerven van nieuwe kennis kan plaatsvinden door extern beschikbare kennis te verzamelen en te verwerven (‘importeren’, kopen, enz.) en door het intern ontwikkelen kantoorruimte huren utrecht van nieuwe kennis (‘best practice’, ‘lessons learned’, R&D, enz.). Het benutten van beschikbare kennis is het toegankelijk maken en het (her) gebruiken van reeds toegankelijke kennis.
Stock-benadering In de zogenaamde ‘stock-benadering’ is kennismanagement (in ‘enge’ zin) gericht op het opslaan van informatie in systemen en databases. IT speelt hierbij een dominante rol.
flow-benadering In de zogenaamde ‘flow-benadering’ wordt kennis gezien als ‘iets’ dat niet objectief overdraagbaar is. Geen enkele ‘actor’ in het overdrachtsproces ontkomt er aan subjectieve waarden toe te voegen, bewust of onbewust. IT is dan veeleer faciliterend in het kennisuitwisselingsproces. Bij de ‘flow-benadering’ passen kennistransfermethoden als: informatiemarkten, multidisciplinaire vakdagen en presentaties over lopende projecten. Zo past deze benadering uitstekend in het ‘organiseren van denkwerk’ en gaat bepaald verder dan kennismanagement in ‘enge’ zin. Voor succes of falen van beide benaderingen gelden echter onverminderd de hiervoor reeds benadrukte belemmeringen en verbeteraspecten (op pagina 259 (figuur 5.I I)).
5